Wat zeg je nou tegen ouders die hun kind zijn verloren? Zeg vooral niet: “als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen he?” Dat doen ze namelijk niet en hoewel het aardig bedoeld is, breng je de ander ermee in verlegenheid. Ze moeten hier dan op reageren met dat ze dat zullen doen, terwijl je beide weet dat dit niet zal gebeuren.
Zeg je dat je niet weet wat je moet zeggen, omdat woorden gewoonweg tekort komen? Het is ook zoiets groots, zoiets vreselijk wat de ander is overkomen. Het is helemaal niet gek dat je geen idee hebt wat je moet zeggen. Maar je wil toch laten weten dat je er bent voor de ander, dat je aan ze denkt, dat je met ze meeleeft. Onze ervaring heeft onderstaande tips opgeleverd. Mocht je zelf een goede tip hebben, laat het ons weten!
- Een herinnering aan het kindje (of de zwangerschap) opschrijven en met ze delen. Het hoeft geen grote gebeurtenis te zijn geweest, het mag ook een herinnering aan een eigenschap zijn. Voor ouders is dit het meest waardevol, ze zullen herinneringen later nodig hebben in hun verwerking en het is fijn om te zien dat hun kind werd gezien door anderen. Ze kunnen zo hun verdriet een klein beetje delen.
- Een vers-fruit-salade maken en langsbrengen en zeggen dat je met ze meeleeft. Een buurvrouw van een gezin dat we hebben begeleid deed dit dagelijks in de periode tussen het overlijden en de dag van de uitvaart. De pas bevallen moeder vond dit zo fijn, ze vergat vaak te eten en de aandacht van de buurvrouw was heel lief. Ze kwam niet binnen, zei alleen dat ze aan hen dacht en het zo erg voor ze vond en dat ze dit fruit misschien wel konden gebruiken.
- “ik wens jullie heel veel sterkte toe met het afscheid nemen van…. Over drie weken kom ik graag even langs voor een kop koffie en om je verhaal te horen” In de week van het afscheid is er vaak veel aandacht voor de ouders, maar in de periode na het afscheid is er vaak een groot zwart gat. Juist dan even langsgaan kan heel nodig zijn. De stilte is dan het grootst, het gemis kan dan zo zwaar vallen.
- Een wandeling of een fietstocht helpt op meerdere manieren. Samen iets doen, waarbij je wel of niet praat, het helpt. Lichamelijk bezig zijn kan helpen bij beter slapen, maar ook om je gedachten even te ordenen. Een ouder in rouw even mee naar buiten nemen, uit het huis, een frisse neus halen. Het neemt het verdriet niet weg, maar de aandacht en beweging zijn wel even fijn.
- Even stofzuigen. Tja, dat klinkt misschien gek, maar wanneer ouders thuis afscheid van hun kindje nemen, krijgen ze vaak veel bezoek en bloemen (en dus vieze vloeren). Maar huishoudelijke taken blijven dan vaak liggen, wat best logisch is. En maak het dan concreet: een appje sturen en vragen of je morgen om 10 uur langs zal komen om stof te zuigen is ook makkelijk te beantwoorden met ja of nee.
- Vazen langsbrengen. Gewoon even spontaan langsgaan met wat vazen of appen of je wat langs kan brengen. Grote kans dat ze deze kunnen gebruiken, lees hier meer over bloemen en het afscheid.
