Het is de ochtend van de uitvaart. De afgelopen week ben ik dagelijks bij de familie geweest, om samen het afscheid van het babymeisje vorm te geven. De papa, mama, broer en zus zijn als gezin samen opgetrokken om dit met elkaar zo mooi mogelijk te maken. Dit is de laatste ochtend, dat het kleine meisje nog thuis is. Haar kamertje was al klaar, dus daar heeft ze de afgelopen dagen in haar bedje gelegen, zodat iedereen afscheid van haar kon nemen.
De grotere broer en zus hebben samen het kistje mooi gemaakt. Ze hebben de omtrek van hun handen ingekleurd, lieve teksten geschreven en kleurige tekeningen gemaakt. De ouders van het meisje hebben met hun eigen bloemist een schitterende bloemenkrans, om de onderkant van het kistje heen laten maken. Al met al is het een kleurrijk geheel, stijlvol, mooi en passend bij dit gezin.
Die ochtend leggen we haar vanuit haar bedje, in het versierde kistje. We pakken alle spullen in die mee moeten naar de kerk en dan zijn we klaar voor vertrek. Maar we hebben nog even, we hoeven nog niet direct weg. In de planning houden we altijd rekening met wat speling in tijd, voor onverwachte zaken. Een vlek in een jurk, toch nog even plassen, een auto die niet start, er gebeurt altijd wel iets. Maar nu niet, we waren er echt klaar voor. Of toch niet, de moeder van het kleine meisje wilde na het sluiten van het kistje, toch nog heel even naar het mooie kindje kijken. Heel begrijpelijk, nu kan het nog!
De grotere broer en zus van het meisje waren ook klaar en het was heerlijk weer. Voor het huis was een veldje en parkeerplaatsen, waar ze zonder gevaar lekker konden rennen. Om de tijd te doden en de ouders even te ontzien, zijn we verstoppertje gaan spelen. Even rennen, lachen, tellen, roepen naar de ander, het is fijn als kinderen ook gewoon kind kunnen zijn in zo’n moeilijke periode.
Bij een andere uitvaart was een speciale kindertafel, waar de aanwezige kinderen tijdens de dienst lekker konden spelen. Een ongedwongen sfeer, met ballonnen, slingers, chipjes, tekenen, kleien en limonade. In beide gevallen kozen de ouders ervoor, om kinderen bij de uitvaart te betrekken, maar het wel kinderlijk te laten zijn. Op deze manier kan een afscheid ook voor kinderen prettig aanvoelen, het is niet eng of alleen maar verdrietig, maar ook mooi en fijn. We betrekken kinderen graag bij het vormgeven van een afscheid, we bespreken dit graag uitgebreid met je.
